Niezwykła historia wybitnej koreańskiej królowej Min, zamordowanej przez japońskich roninów
Zostajemy w tematyce dziejów niezwykłych kobiet z wschodniej Azji. Dzisiaj pochylimy się nad historią królowej Min, pośmiertnie znanej jako Cesarzowa Myeongseong. Żyła w XIX-tym wieku i była jednym z wybitniejszych koreańskich polityków, zazwyczaj uznawana jest także za najbardziej wpływową kobietę w historii Korei. Jej życie jest tak samo inspirujące, jak i tragiczne.
Urodzona w 1851 roku Min Jaeyong wywodziła się z jednego z wpływowych koreańskich klanów. W wieku 16 lat została żoną 15-letniego króla Gojonga z (ostatniej) koreańskiej dynastii Joseon. Korea znajdowała się wówczas w zapaści: kraj będący oficjalnie chińskim wasalem żył ciągle żył w przeszłości, a konserwatywna klasa Yangban, składająca się z neo-konfucjańskich urzędników i arystokratów, za nic nie chciała wprowadzać w kraju modernizacji na wzór ,,zachodnich diabłów”. Tymczasem Japonia, tradycyjny nieprzyjaciel zza morza, wkraczała w rewolucyjny okres Meiji, obierając sobie za cel dogonienie Zachodu najszybciej, jak tylko możliwe. Wizja dominacji Japonii nad Koreą na wzór zachodniego kolonializmu już wkrótce się urzeczywistni, i to Jaeyong, znana potocznie jako królowa Min, była jedną z nielicznych, którzy rozpoznali niebezpieczeństwo i próbowali przygotować Koreę na wyzwania nadchodzącego XX-ego wieku. Niestety, za późno.
Mąż królowej Min, Gojong, miał słaby charakter i jako nastolatek był zupełnie zdominowany przez swojego ojca Daewonguna, który rządził jako regent. Znienawidził on szczerze swoją synową, kiedy okazało się, iż bardziej niż ubiorami i plotkami interesuje się nauką i historią, i to sama uczy się z książek tradycyjnie zarezerwowanych dla mężczyzn, podczas gdy jej mąż spędza czas z ulubioną konkubiną. Kiedy Min miała 20 lat, zaczęła otwarcie sprzeciwiać się swojemu teściowi, oskarżając go także o zabójstwo jej pierwszego syna, który zmarł wkrótce po urodzeniu. Jako że Daewongun kilkakrotnie próbował ją zamordować, młoda królowa w szybkim czasie zebrała wokół siebie grupę popleczników i zmusiła teścia do odejścia z pałacu, odsyłając także konkubinę męża i jej dziecko.
Min szybko zdominowała cały dwór, ustawiając członków rodziny na najwyższych stanowiskach, i zajęła się polityką w znacznie większym stopniu od męża. Zrozumiała też, że dalsze izolowanie Korei od reszty świata to droga donikąd – w 1876 roku Japonia zmusiła Koreę do otwarcia nadmorskich portów na swój własny użytek, podobnie jak zachodnie potęgi zrobiły to z Chinami. Królewska para zaczęła więc wysyłać urzędników do Japonii, aby dowiedzieć się jak najwięcej o jej sukcesie modernizacyjnym. Na tej podstawie królowa zaczęła organizować cały rząd na nowo, modernizować wojsko, a także importować zachodnią technologię. Spotkało się to z oporem starej klasy żołnierskiej, co wykorzystał Daewongun, w 1882 roku usiłując zrobić przewrót i zamordować królową. Jednakże, Daewonguna schwytali Chińczycy, którzy stali się także bliskimi sojusznikami królowej. Nawet król Gojong zaczął szanować i wspierać swoją żonę.
Królowa w dalszej mierze modernizowała kraj, zakładając szkoły angielskiego i zapraszając zachodnich doradców. Została także patronką założonej w 1886 roku przez amerykańską misjonarkę Akademii Ewha w Seulu, pierwszej w Korei akademii dla dziewcząt, która istnieje po dziś dzień jako kobiecy uniwersytet. W Korei pojawiły się także pierwsze gazety, przyjeżdżało coraz więcej zachodnich misjonarzy, którzy zakładali szkoły (ku zgrozie konserwatystów), nowa broń była importowana zza granicy dla koreańskiego wojska, otwierały się też pierwsze koreańskie firmy, a handel był organizowany pod okiem brytyjskich doradców. Wszelkie te zmiany obserwowali z niepokojem Japończycy, widząc w nich zagrożenie dla własnych interesów w Korei. Co więcej, królowa Min otwarcie sprzeciwiała się mieszaniu się Japończyków w sprawy swojego kraju, widząc w nich największe zagrożenie dla jego niepodległości.
Ostatecznie Japończycy zdecydowali się na drastyczne kroki. W 1895 roku grupa japońskich roninów, wspierana przez koreańskich kolaborantów (w tym popleczników Daewonguna) wdarła się do królewskiego pałacu w Seulu. Słysząc wrzaski na dziedzińcu, królowa przebrała się za dwórkę i wmieszała w grupę pozostałych kobiet. Król Gojon usiłował odwrócić uwagę Japończyków od żony, aby pozwolić jej na ucieczkę z pałacu. Japończycy więc zaczęli bić damy dworu, grozić synowi królowej; jego żonę pobito i ścięto jej włosy. Ojciec i syn mogli tylko patrzeć, jak roninowie podążają za uciekającą królową; kilku jej sprzymierzeńców zginęło w walce, broniąc jej do końca. Ostatecznie Japończycy zamordowali Min wraz z kilkoma damami dworu, a następnie spalili jej ciało.
Mord na królowej Min jest znany jako incydent Eulmi. Wzmocnił on znacznie sentyment anty – japoński w koreańskim społeczeństwie. Niestety, Korea nie zdołała podołać niebezpieczeństwu, i została zaanektowana przez Japonię w 1910 roku.
W 2005 roku 84-letni Tatsumi Kawano, wnuk jednego z organizatorów zamachu, odwiedził grób królowej Min i przeprosił ją w imieniu swojego dziadka.
Zapraszam na stronę na Facebook’u Azjatyckie Ciekawostki.
Źródła: new world encyclopedia (zdjęcie), wikipedia/Empress_Myeongseong, wikipedia/History_of_Korea
About The Author
